Wat heeft een mens nodig om met levenslust gelukkig en daadkrachtig door het leven te gaan?
Het antwoord zit voor mij wel aardig vervat in de volgende zin:
“Er zijn twee dingen die een kind van zijn ouders moet krijgen: wortels en vleugels.”
Deze uitspraak wordt toegeschreven aan Goethe, men weet het blijkbaar niet zeker. Wortels en vleugels.
Ja, als je wortels hebt sta je stevig. Je raakt niet snel ontwricht door de dingen die op je pad komen. Met wortels kan er rust komen. Je wiegt mee maar blijft op je eigen benen. Er komt geaardheid in je acties en reacties.
Vleugels zorgen voor bevlogenheid. Je kunt je voorstellen wat er nog meer mogelijk is.
Alleen wortels hebben kan maken dat er weinig beweging is, dat er niets ter discussie wordt gesteld.
Alleen vleugels hebben kan leiden tot onrealistisch denken, alleen dromen en niet doen.
Je hebt het echt samen nodig om verder te reiken dan waar je staat.
Als je dit –zoals in de uitspraak- niet van je ouders hebt meegekregen, kun je zelf op zoek gaan naar wortels en vleugels.
Voor mij gaat wortels hebben over jezelf kennen, tevredenheid, dankbaarheid. Maar ook letterlijk goed op je benen staan. Bewust zijn van je lichaam door te bewegen te sporten of juist door in stilte te gaan zitten. Het gaat over realisme, over moeite doen en over steeds opnieuw proberen.
Vleugels gaat voor mij over inspiratie, dromen, helden, enthousiasme.
De kunst is te achterhalen wat jouw wortels en jouw vleugels zijn. Zodat je met leefplezier de dag in gaat.
