Toen ik eens een lezing van Lulu Wang bijwoonde zei ze deze zin.
FOLLOW THE SUN, NOT THE CROWD.
Lees hem nog eens. En wacht dan voor je verder leest.
Laat die zin helemaal bij je binnen komen, probeer te voelen wat voor betekenis het voor je zou kunnen hebben.
Je eigen weg volgen terwijl je je laat verwarmen en verlichten door de zon. En steeds opnieuw contact maken met de richting van die weg. Ga ik de goede kant op, doe ik het goede, doe ik het op de goede manier?
Wat een ruimte
Niet behagen, niet erbij willen horen, niet vechten, niet op safe spelen maar gaan.
Wat een ruimte
Als ik deze zin helemaal binnen laat komen gebeurt er iets bijzonders. Ik kan voelen dat ik altijd regie over mijn leven kan houden. Altijd.
Misschien niet in wat mij overkomt. Maar wel in hoe ik ermee omga.
Ik heb een keuze. Altijd.
Om de menigte te volgen.
Of de zon.
