• Wandelcoach? Natuurcoach!

    Arletta – natuurcoaching

    Van binnen naar buiten

    Natuurcoaching, meestal wordt het wandelcoaching genoemd. Wel gek eigenlijk, want er wordt niet heel veel gewandeld. Al tien jaar is Arletta bezig met deze manier van coachen in de praktijk brengen. Ze heeft een fascinatie voor het naar buiten brengen wat van binnen leeft. Als theaterdocent deed ze dit al, door het maken van scènes. Deze ervaring neemt ze als natuurcoach mee het bos in, om wat er in jou leeft, naar buiten te brengen om het zo nog meer lucht te kunnen geven. Ze maakt hierbij gebruik van verschillende werkvormen in de natuur.

    Wat is natuurcoaching?

    ‘Lekker wandelen en dan fijn met elkaar praten’, is wat de meeste mensen denken als ze het woord wandelcoach horen. Dat is de reden om het woord ‘natuurcoach’ te gebruiken. Het is namelijk veel meer dan wandelen, sterker nog, meestal zijn de wandelafstanden niet zo groot. Het samen lopen in de buitenlucht, zorgt voor fysieke beweging, wat je vaak ook mentaal in beweging zet.

    Doordat je naast elkaar wandelt, hoef je elkaar niet aan te kijken. Daardoor kun je je gedachten makkelijker op een rijtje zetten. De noodzakelijke stiltes voelen dan ook niet zo ongemakkelijk. Het buiten zijn geeft je letterlijk een ander perspectief.

    Het inzetten van de natuur

    Wat je in de natuur tegenkomt, gebruikt Arletta als metafoor voor het leven. Splitsingen worden bijvoorbeeld gebruikt als keuzemogelijkheden. Je kunt dan voelen wat het met je doet als je letterlijk het ene of het andere pad inslaat.

    Ook de materialen die de natuur aanbied kunnen gebruikt worden, afhankelijk van jouw vraag of thema tijdens de sessie. Takken, dennenappels, blaadjes, een paddenstoel, een boom die op een bepaalde manier gegroeid is, ze kunnen je allemaal iets vertellen. Je kunt je eigen stilleven bouwen met dit materiaal. Door naar jouw stilleven te kijken, zie je wat daar werkelijk ligt. Je kunt ervoor gaan staan, ernaast gaan liggen, eromheen lopen, van een afstandje bekijken, of er iets aan veranderen. Deze verschillende perspectieven zorgen ervoor dat antwoorden zich bijna automatisch aandienen.

    De luchtgever

    Door het doen met je lijf, het maken met je handen, de beweging van je voeten, het taal geven aan wat je denkt en voelt, komt er ruimte in jouw vraag of thema. Het buiten zijn brengt er al letterlijk lucht in. Arletta is een luchtgever die je opnieuw in beweging kan zetten op vraagstukken of problemen die geblokkeerd lijken te zijn, zodat je, na een sessie met haar, weer opgelucht adem kunt halen. Door het stellen van de juiste vragen, het in beweging zetten en de uitdaging om vorm te geven aan jouw vraag of thema, zorgt zij voor extra lucht, zodat jij een nieuw uitzicht krijgt op jouw vraag of thema.

  • Find 3 hobby’s..

    Ik houd ervan dingen simpel te maken. Omdat ik denk dat keuzes in het leven uiteindelijk simpel zijn. Dat grote veranderingen niet meer zijn dan een heleboel kleine stapjes. Daarom heb ik het met mijn bedrijf ook steeds over werkplezier. Heb je er plezier in, dan vooral lekker mee doorgaan. Heb je er geen plezier in, kun je dan iets veranderen of wordt het tijd consequenties te trekken en iets anders te gaan doen? Toen zag ik de volgende quote op social media voorbij komen.

    “Find 3 hobby’s you love: one to make you money, one to keep you in shape, and one to be creative.”

    Wauw, wilde dat ik dat bedacht had. Is het leven zo simpel? Ja, soms is het leven zo simpel!

  • Moed verzamelen, 11 tips

    Moed. Dat kunnen we allemaal bij tijd en wijle wel gebruiken.

    • om ergens mee te stoppen
    • om ergens mee te beginnen
    • om ergens bij stil te durven staan
    • om ja te zeggen
    • om nee te zeggen

    Ik heb een paar manieren voor je om moed te verzamelen.

    1 Wat zou je liefste aanmoediger zeggen?

    2 stel je voor dat je Pippi Langkous bent. Wat zou je doen?

    3 maak een lijst van 5 redenen waarom het een heel goed idee is moed te tonen in deze kwestie.

    4 Zeg in jezelf minimaal 20x per dag de mantra: moed is angst voelen en het toch doen!

    5 Denk aan je favoriete boek, film of sprookje. Hoe zou de held in het verhaal dit oplossen?

    6 Vraag iemand om naar je te luisteren zonder te reageren. Jij heft een klaagzang aan over datgene waar je maar geen moed voor kunt verzamelen. Zeur en piep en jammer net zo lang tot je in de lach schiet.

    7 Vertrouw het toe aan papier. Doe hetzelfde als bij 6. Ga net zo lang door met dat schrijven tot je zat van jezelf bent en het gewoon gaat doen.

    8 Maak een stappenplan en zet de kleinst mogelijke stap.

    9 Verzin een eigen positieve gedachte over moed en schrijf die groot met lippenstift op je spiegel.

    10 Brul als een leeuw, ga als een krijger staan, roffel op je borst en ga ervoor.

    11 Luister naar ‘Upside down’ van Jack Johnson

  • Follow the sun

    Toen ik eens een lezing van Lulu Wang bijwoonde zei ze deze zin.

    FOLLOW THE SUN, NOT THE CROWD.

    Lees hem nog eens. En wacht dan voor je verder leest.

    Laat die zin helemaal bij je binnen komen, probeer te voelen wat voor betekenis het voor je zou kunnen hebben.

    Je eigen weg volgen terwijl je je laat verwarmen en verlichten door de zon. En steeds opnieuw contact maken met de richting van die weg. Ga ik de goede kant op, doe ik het goede, doe ik het op de goede manier?

    Wat een ruimte

    Niet behagen, niet erbij willen horen, niet vechten, niet op safe spelen maar gaan.

    Wat een ruimte

    Als ik deze zin helemaal binnen laat komen gebeurt er iets bijzonders. Ik kan voelen dat ik altijd regie over mijn leven kan houden. Altijd.

    Misschien niet in wat mij overkomt. Maar wel in hoe ik ermee omga.

    Ik heb een keuze. Altijd.

    Om de menigte te volgen.

    Of de zon.

  • To be or to do?

    Al dagen zoemen er gedachten door mijn hoofd. Gedachten die niet lang genoeg stil willen blijven zitten om goed bekeken te kunnen worden. Ik ren er achter aan en weet ze niet te vangen. In ieder geval denk ik steeds een aantal kreten. “Stop met alsmaar doen”. “Stop met jezelf verbeteren.” “Doe niets.” 

    Ehm…wat moet ik daarmee? Ja, ik weet het, wij mensen zijn geen ‘human doings’ maar ‘human beings’. En…?

    Er is nog een gedachte en die kan ik nu juist niet te pakken krijgen. Iets achter die kreten die me vertellen wat ik wel en niet moet doen. Ik kan het niet anders formuleren als een schaterlach. Een lach die lijkt te zeggen: ”wat is hier zo moeilijk aan te begrijpen? Je hoeft niets. Ga hangen in de dag, in je leven. Leef!!!”

    Dat geeft toch een soort kortsluiting. Hoezo, ik leef toch? Volop.

    Nee, glimlacht het in me. Jij leeft niet; je bent onderweg naar je leven. Je mist steeds het ‘being’. Ontspan. Ontspan helemaal. Het leven is hier. Misschien niet zoals je hebt gehoopt of waar je naar verlangt maar dit is het. En meer is er nooit.

    Ik geloof dat ik hier maar eens even bij ga zitten.

  • Verwonderingsvragen

    Verandering begint bij het stellen van een vraag. Waarom doen we dit eigenlijk (wel/niet)? Yolanda Eijgenstein in Happy worker noemt het verwonderingsvragen. Ik ben er dol op! Hier een paar van mijn verwonderingsvragen rondom werken en leven.

    Hoe kan ik weten wat ik wil in mijn leven?
    Hoe durf ik daarvoor te kiezen?
    Wat is vrijheid eigenlijk?
    Hoe kunnen we vertrouwen in de ander leidraad maken in werk?    Waarom doen we werkzaamheden die we niet willen doen?  
    Wie bepaalt hoeveel werkdruk je mag accepteren?
    Kan ik me minder laten leiden door verwachtingen en ideeën van anderen?
    Hoe kan onderwijs uitdagen tot het maken van fouten?    
    Leidt werkplezier tot betere resultaten?
    Wat leren we onze kinderen over moed, over mededogen, over nederigheid, over geduld? Hoe kan ik weten wat ik wil in mijn leven? Hoe durf ik daarvoor te kiezen? 

  • Wortels en vleugels

    Wat heeft een mens nodig om met levenslust gelukkig en daadkrachtig door het leven te gaan?
    Het antwoord zit voor mij wel aardig vervat in de volgende zin:

    “Er zijn twee dingen die een kind van zijn ouders moet krijgen: wortels en vleugels.”

    Deze uitspraak wordt toegeschreven aan Goethe, men weet het blijkbaar niet zeker. Wortels en vleugels.
    Ja, als je wortels hebt sta je stevig. Je raakt niet snel ontwricht door de dingen die op je pad komen. Met wortels kan er rust komen. Je wiegt mee maar blijft op je eigen benen. Er komt geaardheid in je acties en reacties.
    Vleugels zorgen voor bevlogenheid. Je kunt je voorstellen wat er nog meer mogelijk is.

    Alleen wortels hebben kan maken dat er weinig beweging is, dat er niets ter discussie wordt gesteld.
    Alleen vleugels hebben kan leiden tot onrealistisch denken, alleen dromen en niet doen.
    Je hebt het echt samen nodig om verder te reiken dan waar je staat.

    Als je dit –zoals in de uitspraak- niet van je ouders hebt meegekregen, kun je zelf op zoek gaan naar wortels en vleugels.
    Voor mij gaat wortels hebben over jezelf kennen, tevredenheid, dankbaarheid. Maar ook letterlijk goed op je benen staan. Bewust zijn van je lichaam door te bewegen te sporten of juist door in stilte te gaan zitten. Het gaat over realisme, over moeite doen en over steeds opnieuw proberen.
    Vleugels gaat voor mij over inspiratie, dromen, helden, enthousiasme.
    De kunst is te achterhalen wat jouw wortels en jouw vleugels zijn. Zodat je met leefplezier de dag in gaat.